Subtypowanie Staphylococcus aureus do wykrywania MRSA

Oporny na metycylinę Staphylococcus aureus jest oporny na antybiotyki beta-laktamowe i jest jedną z najczęstszych przyczyn infekcji antybiotykoopornych na całym świecie. Szacuje się, że w samej Unii Europejskiej rocznie ponad 150 000 pacjentów jest zarażonych MRSA.

Infekcje powodowane MRSA mogą być poważne i powodować sepsę, zapalenie płuc, uszkodzenie narządów i blizny spowodowane konieczną operacją. MRSA jest szczególnie kłopotliwa w szpitalach, domach opieki i innych obiektach, w których pacjenci z obniżoną odpornością, z otwartymi ranami lub inwazyjnymi urządzeniami są bardzo narażeni na zakażenia szpitalne. Zapalenie płuc wywołane przez MRSA i sepsa mają wysoką śmiertelność. Ze względu na stosowanie antybiotyków w leczeniu zakażenia pacjenci z MRSA są narażeni na wtórną infekcję C. difficile której mogą nie przeżyć.

Część szczepów MRSA wytwarza rozpuszczalną w fenolu modulinę (PSM-mec), która jest toksyną staphylococcal. To połączenie toksyny z genami oporności na antybiotyk umożliwia równoczesną identyfikację gatunkową i ostrzeżenie o positivityach MRSA przez wykrycie sygnału swoistego dla PSM-mec w widma masowe. Warunkiem do wykrycia jest udana identyfikacja Staph. aureus w przebiegu pracy identyfikacji MBT. Moduł MBT Subtyping wyszukuje następnie automatycznie w celu wykrycia pik PSM-mec.

Udział MRSA w PSM-mec jest zmienny, w zależności od regionalnej epidemiologii. Na przykład Niemcy mają wysoki odsetek MRSA z PSM-mec, podczas gdy w USA jest on niski. Brak tego piku nie oznacza, że dany szczep nie jest MRSA, więc wymagane są dodatkowe metody potwierdzania; ale jeśli zostanie wykryty, jest to MRSA.

Moduł subtypujący MBT wykrywa również bla_KPC mającym ekspresję Klebsiella pneumoniae i szczepu cfiA positive B. fragilis.